zonder magie

hij zag haar handen

zonder magie van

verborgen talenten

wist hoe tijd

groeven had getrokken

in vereelte huid

er was geen mystiek

in het aards vermoeien

dat werken heette

met een lijf dat

bij iedere beweging pijn

en ellende niet kon vergeten

toch was er altijd

de lach die in elkaar ontmoeten

zoveel blijdschap en warmte gaf