Gedichtennet.nl - Ketteraars

Kom maar op lelijke heksen
op je hitsige bezemsteel

Klop maar aan mijn huisje
heb heksensoep, echt héél veel

De bovenste beste, alles erop
en eraan

Ik heb jullie lelijkheid getrokken
een heerlijke vette soep, met
uitgepuilde ogen en verbeten mond
met gif uit jullie aderen

Toe eet, voor jullie héél gezond

Hongerig als ze zijn, verrekken ze
van de pijn,
De wasabi was te heet

ze heeft ons verbrand die scheet

Nu liggen ze te kronkelen, ziek
van het konkelen

hun spiegelbeeld beslaat, nooit
eerder hebben ze zichzelf zo gehaat

Verraad aan hun eigen bloed
mijn God wat is ze goed

Ze ketst alles terug,
mijn God wat is ze vlug

Ze heeft ritme en is beeldschoon
ze maakt ons loom, met die hoge
trilling

brrr een koude rilling

Ze zet ons in het dodenrijk
voor iedereen te kijk

Dimensie nummer 1
lelijke demonen
zwartgeblakerde bomen
zonde vrucht

Rotte appels

Zij stijgt er boven uit
met haar bezwerende fluit

De Priesteres
altijd succes

Rotte appels duldt zij niet
deden haar ooit veel verdriet

Voor schoonheid wil zij gaan
ziet enkel groene bomen staan
met gezonde vrucht
houdt niet van rotte lucht

Dan lucht zij haar huisje en
zegt ze knibbel knabbel knuisje
Kom binnen, hoor mijn poesje
spinnen
maak de kachel aan eet van mijn
soep
Speciaal gebrouwen, als troost
voor hen die rouwen

Een zuiverende soep
beetje zwaar op de maag
maar de wasabi maakt veel
goed