In het donker van de nacht,
keek ik op naar boven.
Stel dat die ene ster nu straalt,
zou ik dan geloven?
Durf ik te vertrouwen,
en simpelweg te volgen?
Of zou ik er aan twijfelen,
en houd ik me verborgen?

Terwijl ik alles overdenk,
denk ik aan de wijzen,
die een ster durfden te volgen,
en achterna durfden te reizen.
Toch gingen zij op weg,
gewoon in blind vertrouwen,
en mochten zo het Koningskind,
van heel dichtbij aanschouwen.

Ik denk nog even aan die ster,
die zou ik vast niet volgen,
want in het donker is het eng,
ik hield me vast verborgen.
Maar ik heb de stem van God gehoord,
Toen Hij mijn naam bleef noemen,
ik ben gegaan en heb geknield,
bij het kind dat ik wil roemen.

Stel dat God jou roepen zou,
durf jij dan te komen?
Gewoon in blind vertrouwen gaan,
of blijf jij eeuwig dromen?
Durf jij in 't geloof,
de weg met God te lopen?
Je hand te leggen in Zijn hand,
om zo bij  't kind te komen?