in warme hunkering 
ik heb de wolken gezien
het rood van luchten
in warme hunkering 

om nog even te blijven
niet te vluchten maar
hun kleur te verdiepen 

in genieten ga ik mee
duik in het donkerrood van 
zee om de nacht te ontlopen

het is een hopen 
want het zwart heeft 
mij slechts spoken gebracht

waar licht leven geeft heeft 
donker tijd en stilte genomen
in ontsnappen koester ik dromen