ik klaproosde
ik klaproosde
van rood tot
lichtend lila
donkerde in paars
schilder nu
de vergezichten die
zij wiegend volgen
in de baan hiernaast
blik in onbenul
dat langs hen raast
alweer te laat op de
steeds volgende afspraak
verwaaien in het gaan
gezichten in oplichten
weten dat de lente zo
geen recht krijgt van bestaan
wil melker
22/04/2008