zij zijn niet dood
ik rembrandt licht
vermeer de zachte lijnen
in de haren van de 
dienstmaagd met
baleinen die een kan 
met verse melk schenkt
speel met kleur
de wind en schaduw
in gordijnen het
glas in lood van
een half geopend raam
weerkaatst haar gaan
rubens ook
de zachte vormen
die in schaars bedekken
een welkom roepen aan 
de meesters en gezellen 
in hun wijde broeken
zij zijn niet dood
in hun schilderijen 
kunnen wij ontdekken 
dat het licht nooit dooft 
in lijn en kleur is eeuwig mooi 
hen niet meer te ontzeggen 
wil melker
16/05/2008
www.wilmelkerrafels.deds.nl




