de pijn die kleuren doodt 
de zon is geel maar
brandt geen gaten
in het doek 
je ogen kijken
maar ze spreken niet
geen tranen in hun hoek
het gras is groen
maar ruikt veel
minder dan voorheen 
het naakt is
tegenwoordig bloter door 
de lengte van het been 
ik schilder nachten
omdat de dagen me
te helder zijn 
zie de pijn 
die kleuren doodt 
de grauwigheid van rood 
ik schilder weer
omdat het dichten
aan me vreet 
mijn nachten eist 
en daarvoor niets 
fatsoenlijks aan me geeft 
schilder nu gedichten
omdat ik anders ga ontwrichten
met gedachten aan penselen kleef 
wil melker
27/05/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl 




