beminde mij zo innig


als een luipaard
zo wellustig
krabde je de oude
wond weer open

striemde rug
met lange halen
liet in je wulpse spel
mijn bloed weglopen

het ging je niet te snel
je dorst was buitenzinnig
je beminde mij zo innig
en wat tikkeltjes te fel

hebben toch het eindpunt
nog gevonden dropen toen
gebroken af alleen je staart
zwiept nog heel opgewonden


wil melker
29/09/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl