De potten en vazen,
uitbundig uitgelopen
in een zee van witte klokjes,
laten hun kopjes hangen.

De vogels met volle maag,
tjilpend van verlangen
naar nieuw leven,
laten hun lied verstommen.

Ze scharen zich samen,
zoeken bescherming
tegen witte vlokjes,
die venijnig nog een staart
hartje winter laten zien.

Het hart van de lente
leek ontdooid…
Maar schijn bedriegt;
Dat heb je met maart.

©irma2013 www.knipoog.nu