een hart gekrast ooit in een boom
verscheen weer voor mij in een droom
een houthakker had zonder schroom
z'n bijl er in gezet
de splinters vlogen van mijn hart
en staken mij met al hun smart
waardoor ik angstig en verward
ontwaakte in mijn bed
ik zat rechtop, keek om mij heen
zag dat buiten de zon al scheen
waardoor de droom langzaam verdween
in het licht van de dag
ik liet toen al m'n angsten vrij
de nachtmerrie was weer voorbij
want in mijn bed zag ik dat jij
nog lekker naast mij lag