Vallende bladeren 
 groot en klein, 
 in allerlei kleuren 
 hoe mooi kan dat zijn. 
 
 Hoorbaar loop ik door 
 bergen bladeren 
 van prachtige kleuren, 
 het klinkt als muziek 
 in mijn oren. 
 
 Eik en den, populier en es, 
 het proces zet zich door, 
 bladeren gaan dood 
 en worden voedsel 
voor nieuw leven. 
 
 Aandachtig wordt ze gevormd, 
 door zon wind en regen. 
 In stilte wordt opnieuw 
 iets geboren, 
 het ging niet verloren, 
 maar kwam weer tot leven. 
 
 Een piep klein blaadje 
 heel innig geweven. 
 Zo schepper te zijn 
 van zijn eigen zaad, 
 ontkiemd weer opnieuw, 
 tot iets prachtigs in staat. 
 
 Dat sterven zo mooi kan zijn 
 zie je hier, kijk maar goed 
 en begrijp dat sterven 
 opnieuw leven doet.




