Welkom op het NETWERK VOOR DICHTERS. De site wil dichters de kans geven hun eigen gedichten meer bekendheid te geven. Vanaf heden kan IEDEREEN INLOGGEN en zijn EIGEN GEDICHTEN onder zijn eigen naam TOEVOEGEN, WIJZIGEN en VERWIJDEREN. Alleen auteurs van gedichtennet kunnen gedichtennieuws inzenden!
Nog geen auteur van het Netwerk voor Dichters? U kunt pas auteur van gedichtennet.nl worden als u drie gedichten heeft ingezonden. U kunt hier de eerste drie gedichten inzenden. Vermeld daarbij uw auteursnaam. De corrector zal de gedichten bekijken en meestal binnen een dag plaatsen. Wanneer er op uw account 3 goedgekeurde gedichten staan, krijgt u een auteursaccount en kunt u voortaan zelfstandig uw gedichten inzenden. Ieder gedicht wat ingezonden wordt, wordt dan automatisch direct geplaatst.
Kwetsende, discriminerende, beledigende, aanstootgevende, pornografische of vulgaire gedichten worden van de site verwijderd. Voor alle duidelijkheid willen we aangeven dat ook beledigende gedichten voor welke godsdienst of welk geloof dan ook, verwijderd worden. Dit geldt ook voor de reacties op de gedichten. Bovendien geldt voor de reacties dat kritiek mag, maar dat het wel opbouwend moet zijn.
Dubbelganger
- Gegevens
- Geschreven door Erica
- Categorie: Actualiteit
- Hits: 11
het wijd en lang gewaad
verhulde niet de magerte van zijn gestalte
waartegen hij zijn zeis geklemd hield
ik wilde hem de weg naar maailand wijzen
maar hij bleek niet op zoek te zijn naar halmen
het waren mensenhoofden die hij wilde maaien
u bent dus Hein?
komt u mij nu al halen?
ik zette snel mijn dikke kraag op
Hein? ik ken bij ISIS niemand die zo heet
terwijl hij mij de rug toekeerde, zag ik de avondzon
bloedrood weerkaatst op de loop van zijn geweer
Lege woestijnen
- Gegevens
- Geschreven door Melker, Wil
- Categorie: Oorlog
- Hits: 17
lege woestijnen
ik heb al
genoeg getoverd
ben ontgoocheld door
zaken die anderen mij
probeerden wijs te maken
met aladin
dicht bij de hand
schijnt mijn lamp op
lege woestijnen waar wind
giert door onbenoemde pijnen
het oorlogsschroot is
kaal geschuurd door zand
nog glanst onwankelbaar staal
dat zijn positie niet
prijs heeft willen geven
waar sprookjes ooit dansten
en slangen verlangden
naar hun veilige manden
neuriet nu de laatste
magiër het naamloze leed
alleen ruïnes en leugens
markeren de wegen
van de duizend en een nacht
de rest is gedood of gevlucht
geen lamp beschijnt meer de lucht
Zomermiddag
was het zo dat jij me streelde
of heb ik het gedroomd?
de warmte is draaglijk
zweet verkoelt je huid
met gesloten raam en open kamerdeur
liggen we loom in witte stilte
het is zes uur
een halve middag hebben we geslapen
tijd om op te staan
de poezen te laven en spijzen
wij moeten naar buiten
om de zon op onze huid te voelen
ons onder mensen te begeven
waar de avondmaaltijd op ons wacht
ik zou die toestand tussen slaap en waken
willen verlengen tot het donker wordt
de loomheid laten kabbelen
die van jou een droomgestalte maakt
maar jij drijft me onze lauwe schuilplaats uit
naar de wereld van motoren en harde stemmen
