Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
met gebalde vuist
 
 
weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen
 
stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan
 
maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn
 
niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn
 
 
wil melker
02/09/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl