Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
zijn laatste plaag
 
 
eindeloos golft water
loom en monotoon langs
nog opstandige stranden
 
er is weer ruim
voldoende zand voorhanden
in deze posthistorische tijd
 
geen mensen meer
om avontuurlijk te landen
en elkaar de schat te betwisten
 
nog hangen sporen van strijd
als tekens van haat en nijd
in de opgeschoonde lucht
 
zacht zucht het land in
weldadige warmte zijn rust
dolt natuur in eeuwige lente
 
door een nucleaire vlaag is
aarde bevrijd van zijn laatste plaag
weg zijn de mierenhopen met mensen