niets danste meer
het kwam opzetten
als voorzichtige vloed
je voelde kou de
voeten bevriezen
maar het ergste
was gebrek aan kleur
er waren geen tinten
in het grijs als onderscheid
maar een kille somberte
omvatte het leven legde
het stil in een dodelijke
allesomvattende passiviteit
het uur de vlam niets
danste meer waar inertie
vat op kreeg en stilte
slechts in de weinig
spraakzame momenten
zijn schaduw even kreeg
in vegeteren is het leven
opgehouden te bestaan
zelfs de dood heeft zich
niet afgelegd omdat niemand
dat ooit tegen hem heeft gezegd
toen hij nog op de winkel paste