maan

ik heb

geprobeerd

uit de stilte

van mijn woorden

naar voren te treden

me voor het eerst

te laten zien

in de  hoofdletters

waarmee ik altijd

de wereld bekeek

de kleine letters

had ik als kind

al heel vroeg

begrepen en daarna

leren leven

ik wist dat dit

niet alles kon zijn

er was een gordijn

van volwassen zijn

om ooit te passeren

maar ik kreeg

taal nog teken

terwijl wij al zoveel

op elkaar leken scheen 

maan een verkeerde tijd