vuurspelend

ik zag  hoe

jouw handen

de stenen raakten

het laatste stukje

haakte aan de info

die jullie deelden

het rechte rond

in perspectief

met de natuur

die vuurspelend met

de zon het huis

verwarmde rondom

zij waren het

die het ronde

rechter lieten lopen

om de openheid

perspectivisch

transparantie te geven

de ingetogenheid

kwam van binnenuit

in hoekloze vlaktes

die doorlopende

ruimtes leken te

kunnen verschaffen

een huis naar

mijn hart dat klopte

leefde en meebewoog

in alles wat de mens

haar gaf in het

delen van onze wereld