een stukje geluk

je lachte altijd

als de ander keek

in een stukje geluk

dat brak uit

het star  van

emotieloos grijs

nooit wilde jij

praten maar ik had

wel in de gaten dat

jouw contacten

met hiernaast

werden aangehaald

nog was je bij ons

in de dagelijkse sfeer

maar je gedachten

vlogen steeds vaker

heen en weer met

grotere tussenpozen

alsof jij al had

gekozen voor een

langer verblijf tussen

geestverwanten en

bekenden die de weg

al hadden afgelegd

jij had de

warmte al ervaren

in de rust van

virtuele armen die

zij uitstrekten naar jou

met in hun lach kom gauw