kushandjes

ik hoorde

de muziek van

stukjes leven

zij waren op

wonderlijke wijze

met elkaar verweven

in een melodisch

format dat hoofd en bijrol

geen onderscheid gaf

waar kushandjes

het klavier streelden

als de bariton warm zong

daar klonk de triangel

indringend luider

dan de grootste trom

maar bovenal

waren het de lach en

twinkelende ogen

in gezichten omdat

zij het verhaal beleefden 

en de toekomst al wisten