cirkelende tijd

we kringden zittend

benen gekruist

handen verbonden

samen toch thuis

we lachten

om liedjes

in hun subtiele tekst

bleven wij de mietjes

maar het ogencontact

wist van steviger

doorpakken met

onschuldige blik

we laagden zo

voor elk wat wils

maakten ruimte

voor binnen en buiten

speelden zonder

knikkers in het

keuren van kleuren

in hun ronde vaart

kenden geen beste

ook zonder snelste

bleef de spanning

voor ieder bewaard

wij ervaarden het

fluctueren van lading

in een cirkelende tijd

van hoekigheden bevrijd