stilteverhalen
 
 
 
nooit heb ik
magie uit je
vingers zien stromen
 
voelde wel een
lichte trance als we
in het bos liepen
 
te midden van
stilteverhalen alsof
geesten ook overdag sliepen
 
je voelde langs de
groene vleug van het mos
als plaats voor leven
 
situeerde een
illustere samenkomst
om de nodige info te geven
 
activeerde en 
wiste netwerken
van bomen en struiken
 
inspecteerde fuiken
bij vennen en duikers
controleerde de vangst
 
nog voelde magie
menselijk in droom 
en slaapverwantschap
 
mystieke lucht
proefde al veel ijler
zonder body als verwijler
 
ongrijpbaar en niet te 
duiden in aannames als 
stenen verzuilde vitaliteit
 
waar massa flitste ons
met het weerlicht belichtte
van totale onwetendheid
 
ook jij had dan dat vage
onbereikbaar roerloos in 
niet aanspreekbare vlagen
 
 
 
wil melker
17/12/2019
  	
	
							





