Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
de laatste lach
 
 
ik zag
de wereld tot
stilstand komen
 
huilde toen
de laatste lach
stierf in mijn dromen
 
nog was de
zorg zichtbaar voor
de gebleven mens
 
in kleine sketches
bloeide liefde
als enige wens
 
niet de nood
heeft hen toen
samengebracht
 
wel het besef
dat zij deel waren
van alles wat nog rest
 
 
wil melker
14/03/2020

 

Reacties  

#2 Melker, Wil 15-03-2020 17:23
Erica...

dank je voor je lief compliment..
en we zijn nog niet klaar
met deze pandemie...

Sterkte en liefs..

wil
#1 Erica 15-03-2020 16:39
Mooi gedicht over de huidige pandemie. De eerste strofe vind ik zelfs bijzonder sterk.