Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
en passant
 
 
ik zie zo vaak
je lach hand
of blik dat
ik schrik als je
niet en passant
voorbij komt
 
wij delen de
wereld in al zijn
aanwezigheden
herkennen onszelf
in samen genieten
als teken van liefde
 
het zijn de
kleuren die
jou raken en in
hun weerkaatsing
net even anders
gaan smaken
 
je zwaai die
uit afscheid een
beloftevol weerzien
heeft waarbij
een andere tijd de
afspraak gestalte geeft
 
juist de magie
van het bekende
is de nieuwe bron
waaruit wij tappen
om liefde nog tot
vonken te laten spatten
 
 
wil melker
15/06/2020