Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
thuisgebracht
 
 
als kind
sprak ik al
met struiken
klein loof en
bosschages
 
zij intrigeerden
mij door het
geheim van hun
veelkleurige
wijkplaatsen
 
waar stilte
vertrouwen schept
je drukte
kunt loslaten
zonder te praten
 
later heb ik
bomen omarmd
met ze gehuild
gefluisterd en naar
hun liefde geluisterd
 
tot ik door
het bos de bomen
niet meer kon zien hun
namen vergat en het pad
geen bekendheid had
 
de wind heeft
me thuisgebracht
met overal uitgebreid
afscheid nemen in
feest op de langste dag
 
 
wil melker
20/07/2020