Een sprekend gezicht

kinderhandjes
spelen met licht
tekenen uit
schaduwen een
sprekend gezicht

ogen gefascineerd
door het vingerspel
in klein bewegen
schrijft motoriek het
eerste coördinatie lied

een mantra
vol tevredenheid
in het tijdloze
moment van leren
en weer proberen

dan breekt de lach
alle concentratie in
het zorgenvrij gebied
er is geen plaats
voor consternatie

als vingertjes
langzaam gaan
ontspannen zal het
geleerde hopelijk nog een
leven lang blijven hangen
 

wil melker