Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
mist


langzaam 
pakte de dikke 
grijze mist mij in
ik kon nog net 
mijn hand voor
ogen zien

in duizenden
lichtspikkels werd
het inkomend
licht gebogen tot
een feeërieke
schijn voor de ogen

er waren geen
geluiden meer 
van buiten door
demping was de
wereld afgesloten
van het leven

de vochtigheid
benauwde mij
maakt het ademen
zwaarder waardoor
ik piepte en later
wat licht paniekte

nog zag ik de 
grond tot ik een 
stoeprand vond 
om die te volgen
naar voor mij
bekend gebied

ik dwaalde
heb veel gebeden
maar herkende niets
meer uit verleden 
tot ik eindelijk bij
de auto’s kwam

mist had afgedaan
bangheid opgetrokken
de voordeur heb ik
dichtgedaan want ik
was uit de doden 
helemaal zelf opgestaan

wil melker
30/11/2020

Reacties  

#2 Melker, Wil 07-12-2020 07:20
Erica..

mist en geen communicatie hebben..Wij leven in coronatijd en een ander bepaalt onze eenzaamheid in deze wereld..De overeenkomsten zijn frappant..en kunnen een steun zijn om
deze periode ongeschonden te overleven..

Alle sterkte en liefs..en over 2 weken gaan de dagen al lengen..en brengen misschien de nodige inspiratie..Ja zonder corona....Pas goed opjezelf..genie t..liefs..wil
#1 Erica 06-12-2020 18:56
Mist is een onderwerp dat jou duidelijk interesseert. Ik herinner mij dat jij er vroeger ook een mooi gedicht over hebt geschreven, dat ik vergeleek met Im Nebel van Hermann Hesse. Momenteel lijkt deze dichtsite wel jouw persoonlijke blog! Ik heb de laatste tijd helaas geen "aandrang" om te dichten. Hopelijk komt die weer eens terug. Geweldig, Wil, dat jij dagelijks de inspiratie vindt voor het maken van poƫzie!