Onze kinderen

De verwoestende werking van de zee,
die als een dief in de nacht zich onttrekt aan haar ritme.
Een cadans van de dood verzwelgt het tere lichaam.
Onder het puin zoekend naar God.
Onze smeekbeden vinden geen weerklank in het gehuil van de wind.
De zoete aarde smaakt naar teer wat vandaag is,
is morgen niet meer!
Waar zijn onze kinderen die hoopvol keken naar de dag van morgen.
Wat straalt er aan de horizon zo dicht bij het vuur?

Patrick Beckers maart 2011 dit naar aanleiding van de tragedie in Japan.