als de eerste regendruppel valt
ik raak je niet aan
en de eerste schicht zich bliksemt
ik sluit je niet in mijn armen
terwijl de donder roffelt
ik laat je schaduw gaan
het smachten, het verlangen
ik heb ze opzij gezet
wie je bent, hoe je voelt
ik zal het nooit weten-
ik raak je niet aan
en de eerste schicht zich bliksemt
ik sluit je niet in mijn armen
terwijl de donder roffelt
ik laat je schaduw gaan
het smachten, het verlangen
ik heb ze opzij gezet
wie je bent, hoe je voelt
ik zal het nooit weten-
©gilly20160520
Reacties
regel 3 is gewoon dichterlijke vrijheid mijnen twege
regel 6 heb je gelijk in
regel 7 inderdaad een moet mv in de volgende zin
regel 10 nooit weten lijkt mij best
ik zal mijn gedicht aanpassen -
prettige dag verder
Mooi, de invalshoek - hoe je wisselt tussen buiten (weersomstandig heden) en binnen (gemoedstoestan d).
De uitwerking, evenwel, valt me een beetje tegen:
- Re. 3: taalkundig niet correct, volgens mij, evenmin als weerkundig - oorzaak en gevolg, schicht volgt op bliksem - in dichterlijk opzicht maakt het geen bliksem verschil uit.
Re. 6: misschien afscheiden van voorgaande, eveneens misschien 'jouw' vervangen door 'je' (minder nadrukkelijk).
Re. 7: smachten is krachtiger dan verlangen (wordt het gemis minder of meer?) - beide vormen een geheel dat in de volgende regel niet enkelvoudig kan.
Re. 9: misschien afscheiden van voorgaande.
Re. 10: suggestie
- ik zal het nooit weten
- ik zal je nooit kennen