een volgende groet

ik voel

onuitgesproken

verdriet maar

zie het niet

in ogen die

bewogen kijken

naar beelden die

zij niet begrijpen

het zijn

kamers waar

stukjes bestaan

langs elkaar

leven zonder

samen te zijn

ieder op zijn

eigen terrein

waar het

ego mankeert

desintegreert

naar waaruit

het is ontstaan

terug met zucht

zonder vloek tot

een volgende groet