hun stervenspijnen
onbestendige
tinten grijsden
met angst
ons bestaan
er waren geen
rustpunten in
de hectiek
van vluchten
met vrees en
schrik in weten
wat ons en ik
gaat overkomen
in het slechtste
samenraapsel van
onze dromen die
we ooit beleefden
het waren de
hoge uithalers
in de muziek die
opborrelden uit
aarde waar modder
drab en verrotting
hun stervenspijnen
krijsten om medelijden
wij hebben die
processen al zien
eindigen in versteende
doodskrampen
voor eeuwig
opgetekend in breuken
en lijnen die dead valley
dodelijk hebben gepijnigd
wil melker
24/11/2023