Ik luister naar de vloer De vloer die vroeger zo kraakte, als jij zachtjes naar mijn bed liep, om te kijken of ik sliep. Terwijl ik stiekem naar je keek. Het raam met in de verte de toren met de klok die ik vanuit mijn bed net kon zien. Beneden hoorde ik de zware stem van vader en af en toe hoestte hij dan. In de verte een brommer of een auto en nog verder weg, veel verder, voorbij de stilte van het weiland, hoorde ik een trein. Bijna alles hetzelfde als toen Behalve dat hoesten en die stem dat zullen we niet meer horen. De vloer kraakt ook niet meer. |
Afscheid
- Details
- Geschreven door Offerman, Ronald
- Categorie: Afscheid
- Hits: 4122