Regen van glas
(eigen werk)
ze vielen van boven
en fluisterden zachtjes
ze droomden alle dromen weg
naar het oneindig donker
en over de maanverlichte weg
loop ik, ik kan niet meer zonder
elke keer lijk ik te vallen
in het gat van mijn dromen
waar zijn de helden
zullen ze ooit komen
door de regen van glas
uit een spiegel die ik ooit was
Noorderheks.
