sprakeloos zie ik de torso
van een man zo mooi
stilzwijgend voel ik met mijn vingers
over zijn biceps, zijn hoofd
zijn haren zijn mond
mijn god wat is deze man mooi
ik verbaas mij over zoveel schoonheid
dat ik in mijn hand bezit
en kan mij niet verbazen
dat het de mijne is geworden
dat zijn liefde in mij zit
stilte brengt ons altijd samen
maken wij ons altijd sterk
ls de wolven tegen de maan gaan huilen
weet ik dat mijn droom uiteenspat
huilend word ik weer wakker
hij komt vannacht wel weer terug
©
leny kruis
