sprokkel al mijn gedachten
gooi ze op een hoop
en laat de wereld
maar lekker wachten
er is genoeg
gedachte
te koop
 
zoek maar uit er is genoeg
mijn koffer van het leven
zat zo vol en ik droeg
het jarenlang met mij mee
ik ga nu alles weggeven
 
sprokkel al mijn verdrietjes op een hoop
en laat de tranen drogen
ook verdrietjes zijn te koop
ik ga de stapel niet verhogen
 
ik wil leven zonder pijn
ik wil voor eenmaal gelukkig zijn
is dat teveel gevraagd voor een keer

ik vraag hierna nimmer iets meer.