vroeg ik de morgen
vroeg in de mist
had ik de zorgen
waarvan ik nu al wist
dat ik ze kon missen
als kiespijn
maar daar wordt niet
naar gevraagd
het moet nu eenmaal zo zijn
ik werd gewoon
uitgedaagd
om de zorgen wat het
leven van je vraagt
op te lossen en
uit te spuwen
zodat een ander de
kar eens kon duwen
en ik eens een
leventje had
zonder zorgen
maar vroeg
in de morgen
vroeg in de mist
wist ik:
dit is een utopie
ik had mij in
het leven vergist
je moet gewoon
alles zelf doen.
©
leny kruis