Versplinterd, het hart vol met kerven
en steken, die alles doorboren,
verwerken, vermalen van scherven.

Het is een voortdurend bederven
en wederom heelheid verloren,
het zwerven met al wat we erven.

En ook in de binnenste nerven,
zelfs daar zijn de barsten te horen,
verwerven, vermalen van scherven.

Uiteindelijk, bij het versterven
is alles weer net als van voren:
het zwerven met al wat we erven.

En eindeloos zijn bij het erven
er weer nieuwe scherven herboren.
Verwerven, vermalen van scherven:
het zwerven met al wat we erven.