je ogen staren eindeloos in de verte
ik weet je hebt heel wat meegemaakt
maar weet dat ik voor je sta
en dat ik voor je ga
dat was de gedachte die ik had toen ik je leerde kennen...
de gedachte nadat je ging
zo lang is het nu al geleden
dat ik je voor het laatst heb gezien
ken je me nog
of  ben je me vergeten misschien
ik denk nog vaak aan je
je lieve woorden
je zachte betastingen
je lippen op de mijne
ja je lippen op de mijne
dit zijn gedachtes, die echt nooit zullen verdwijnen
waarom het voorbij ging, we hebben het echt nooit begrepen
maar zo gaat het leven wat moeten we daarin nu betekenen
we zijn slechts momenten
die voorbij gaan
levens die niet stil kunnen blijven staan
alles gaat gewoon voorbij
zoals de jaargetijden
bladeren groeien
bladeren vallen
zo ging het en zo gaat het
doch ik zal je nooit vergeten
dat mag je best weten
wat je ermee doet mag jezelf weten
tijd heelt al de wonden, vergeet het maar
zelfs niet al de zonden
het blijft bij me
ik weet wat ik mis ik weet wat het is
ik hield van je, ik houd van je en ik mis je
maar tijd neemt al je kansen
verandert elk ogenblik
voordat je het weet
is er niet meer een ik
je bent getrouwd met iemand van wie je ook echt houdt
zo gaat het leven, ik of jij houdt dat niet tegen
maar de gedachtes aan elkaar blijven toch, niet waar
ik ken jou en jij kent mij
dat gaat echt nooit meer voorbij
het spijt me dat ik zei
ik kan zonder jou en jij zonder mij
het leven nam een nieuwe wending, een weg die we nog niet kenden,
ik ken je maar toch niet meer echt
wie ik ben is nu wie jij zegt
was ik goed of was ik slecht
het is maar, hoe jij het uitlegt
 
ik vergeef je al je woorden,
die mij maken, die ik nooit zal worden
ik haat de tijd, die mij ontnam
je liefde, ja je liefde
je woorden die mij, vertrouwen gaven in jou
mijn toekomst zagen in jou, mijn leven invulden, naar die met jou
ik weet dat is slechts verleden en behoort wellicht niet meer tot ons heden
maar vergeef me als ik zeg
ik hou nog steeds van jou, ik meen het echt.
echte liefde kan niet vervagen
het blijft bij je, tot het eind der dagen
zo zal het zijn, tot de dag dat ik sterf
een leven, die niet was zoals beschreven
een leven die past in dit heden
ongevraagd en opgedrongen
als zuurstof in je longen
niet te ontkennen je ademt het in
het is vanaf het begin
doch vroeg of laat, is het je laatste zucht, wat je verlaat
de woorden ik hou van jou, is wat ik je nalaat.
 
Wts89......