Laat schone maagden
nog ben ik een jonge god
kan veel genade geven
maar kleine stukjes breken
me al op in het ondermaanse leven
laat schone maagden
warm mijn voeten wassen
drogen met hun lange haren helaas
het paren in de hemel is geweest
nog dondersteen ik
op vergane glorie laat
haantje steeds victorie kraaien
in mijn laagaardse herinnering
nu sta ik onder curatele
vreet dagelijks mijn geraniums
maar in gedachten ben ik weer die
jonge god en kan mijn dag niet meer kapot
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 14-06-2007
wanadoo.nl
