Ik zit in een trein
al achtendertig jaar
ik kijk uit het raam
alles gaat aan mij voorbij
geboorte overspel
leven en dood
het raast voorbij
soms stopt de trein
om stil te staan
te overdenken
wat ik heb gedaan
te bidden en te hopen
dan stap ik maar weer in
wat zal de volgende
halte zijn
ik ben ziek en moe
verder dan de volgende
halte heeft geen zin
misschien stap ik
dan voor altijd uit
naar een nieuw begin