Nieuwjaar.

Opnieuw staan we voor een nieuw jaar.
Zijn er werkelijk 12 maanden vergleden?
52 weken,
366 dagen?
Hoeveel uren zijn dat wel?
Is het nodig dat ik al die uren tel?
Misschien alleen de uren die ik als een kostbaar pand bewaar,
diep in mijn hart gedragen...
uren van geluk en vrede
die er waren, zomaar, zonder reden!
Of de uren die ik deelde met een medemens,
soms in liefde, soms in vriendschap,
met een handdruk, soms een zoen...
In ons ogen lag dan vaak de wens
tot wat meer geluk en beterschap!

Die uren zou ik nog eens willen overdoen!

Of tellen ook de uren waarin ik de duivels heb bestreden
die niet van mijn zijde weken?
De uren van het zuchten en klagen,
van het aandacht vragen,
het verdoezelen van gebreken,
het ontbreken van de rede?

Is het werkelijk al een jaar geleden
dat ik alles beter wilde doen?

Kom, ik geef mezelf en U een zoen
en beloof zoals verleden jaar
alle dagen toch mijn best te doen!