Laat mij rusten
in het land naast de rivier
waar liefde leven schonk
niet ooit of overmorgen
nu lijkt me wel goed
hoe moe denk je
dat lamme vleugels
kunnen zijn
waar nog dalen als zelfs
de zon geen dag meer halen kan
enkel hier
strijk ik de veren
oeverloos
naast mijn rivier
