Er staat (c)opyright op de gedichten van Mieke van Weesep U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Het leven is zoals jij het wilt,
Jij hebt er zelf invloed op,
Maar soms,
Sta je er niet bij stil,
Dan zit je in die put,
En dan kom je er niet snel uit,
Want je ziet geen lichtpunt,
En het is dan zo’n lange tunnel,
Dan moet er wat gebeuren,
Om daar verandering in te krijgen,
En bij mij is er verandering in gekomen,
En ik kreeg dat inzicht,
En ik kreeg die invloed op m’n leven,
Ik beleef het zelf,
Ik maak m’n leven zo leuk als ik zelf wil,
Alleen ik zat in die put,
Ik had het allemaal niet door,
Mijn leven was een dagelijkse sleur,
Ik genoot nergens meer van,
En dat is zo zonde van de tijd,
Ik wou dat ik die tijd terug kon nemen,
Alles overnieuw doen,
Alles overnieuw beleven,
Maar dan met de kennis die ik nu heb,
De kennis over het leven,
De kennis over mijzelf,
Het zou dan veel beter uitpakken,
Maar is dat eerlijk?
Nee, want ik ben nu door mijzelf zover gekomen,
Dat heb ik alleen te danken aan mijzelf,
Met hulp van anderen,
Eerst had ik alleen tranen van verdriet,
Nu heb ik tranen van geluk,
Hoe ver ik nu ben,
Had ik nooit verwacht,
En toch ben ik daar zo blij mee,
Ik ken het gevoel van genieten weer,
Ik ben weer blij met mezelf,
Ik kan nu trots zijn op mezelf,
En dan gaat het soms niet altijd als rozengeur en maneschijn,
Maar zo is het leven,
En daarmee moet je leren leven,
Ik ben trots op mezelf,
Om wat ik nu heb bereikt,
En om hoe ik mij nu voel,
En mijzelf in bedwang kan houden,
Dat ik weer genieten kan,
Dat ik weer lachen kan,
En niet de hele dag negatief hoef te zijn,
Dat ook ik mag leven,
Dat ook ik mag lachen,
Dat ook ik mag genieten,
En dat ik het ook kan,
Zolang heb ik hier niet in geloofd,
Ik zag het leven als een gat,
Als een zwart gat,
Ik zag het leven als moeten,
Alles was moeten in mijn leven,
En altijd maar aan anderen denken,
Niet bij mezelf stil staan,
Hoe ik mij eerst voelde,
Kan ik niet goed uitdrukken of verwoorden,
Alleen maar negatief, vervelend, verdriet,
En nu, door 1 kleine verandering,
Zag ik alles anders,
Ik kon weer lachen, genieten, leven,
Ik geloofde in mijzelf,
En ik ging weer leuke dingen doen,
En nu zie je maar,
Wat het met mij doet,
Hoe ik mij daardoor voel,
Tranen van geluk,
En ja,
Ik heb nog angst,
En ja,
Ik ben nog bang voor de toekomst,
En ja,
Soms voel ik me ook niet helemaal goed,
Maar dat hoort erbij,
Genezing doet pijn,
En voor mijn gevoel ben ik al ver,
En is het licht nu zo dichtbij,
Dat ik het zo kan vastpakken,
Er zijn dingen die ik nog graag wil veranderen,
Maar dat heb ik helaas niet in de hand,
Ik heb er al alles voor gegeven,
Alles voor gedaan wat ik vroeger nooit zou doen,
Want ik was bang voor de waarheid,
Ik was bang voor de ander,
Wat hij/zij ervan zou zeggen,
Wat hij/zij van mij zou vinden,
En dat ben ik nog steeds,
Maar ik heb het wel gedaan,
En ik heb die stap wel gezet,
En ook dit werd weer beloond met een goed gevoel,
Maar ook weer niet,
Het tegenstrijdige gevoel,
Wat wil ik?
Dat de ander zich beter voelt,
Of dat ik mij er beter bij voel,
En daar ben ik nog niet helemaal uit,
Maar ik heb die stappen wel gezet,
Wat de ander ermee doet,
Is zijn/haar keus,
Maar ik laat mij daar zo min mogelijk door beïnvloeden,
Maar toch is dat lastig,
Want daardoor wil ik niet meer thuis zijn,
Daardoor is de band met mijn moeder wel slechter,
Daardoor kan ik haar niet helemaal vertrouwen,
En ook zie ik dat mijn broer er last van heeft,
En dat doet mij pijn,
En dat houdt mij telkens weer bezig,
Maar eerst was het elke dag,
Elke avond,
En nu is het minder vaak,
Maar nog wel vaker in de week,
Maar ik ben niet verantwoordelijk voor haar,
En wel voor mijzelf,
En dat heb ik nu goed in de hand,
Ik wil anderen niet nodig hebben om blij te zijn,
Om gelukkig te zijn,
Om te kunnen lachen en genieten,
Maar toch heb ik hen nu daarvoor wel nodig,
Ik hoop dat het snel verbeterd kan worden.

Je hebt het leven zelf in de hand.