vissen naar stilte
een waterval woorden
stroomt naar zee
op oeverloze vakantie
geen kanalen
geulen en bedding
maar in vrije expansie
nog is er
wind met zijn
vlagen draaien en hozen
buitengaats
komt er rust
in de golvende letters
dichters
vissen naar stilte
hebben soms beet
maar om te scoren
moeten zij
poëzie laten horen
in hun leefnet
zonder geluid komt
dat gedicht er niet bovenuit
wil melker
09/03/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
