---



Prwwy zat op een tak.
bungelende beentjes omlaag,
ogen geschut
tegen de zon (die alles ziet!)

Prwwy keek in de verte,
staarde naar het mensendorp-
daar durfde hij best heen!
of nee,
dat durfde hij juist niet.

Hij wilde vliegen
maar de lucht leek zo ver weg,
hij wilde vallen
maar de grond was zo
beneden
Er viel voor hem dus nogal wat te zeggen
om weer terug te keren op zijn uitgesleten schreden.

Daar zat Prwwy. Op een tak.
Haren omhoog (dacht hij)
Boombast was aan 't schuren in de holten van zijn benen.

Prwwy keek naar de zon.
Het was een grote rode bol
haar stralen schenen lief en al z'n twijfel scheen verdwenen!

Hij kon vliegen, want de grond was niet ver weg
en hij kon vallen, want de lucht was daar bene...den

Maar toen hij merkte dat-ie op z'n kop hing.
Is hij weer teruggekeerd.

Over z'n uitgesleten schreden.