was spel de werkelijkheid

er is geen drempel meer
in het licht van ogen
komen de herinneringen weer

een spel begon het straaltje zon
raakte hem aan en strandde
in de warmte van zijn handen

hij deed verbaasd en
lachte over je gedachten
jij deed precies wat hij verwachtte

voor jou was spel de werkelijkheid
zijn woorden speelden met 
gevoelens zijn vingers prikten wel

met pijn spon hij zijn web
met spanning kocht hij aandacht
je was volledig in zijn macht

verslaafd aan hem
omdat hij jou belangrijk maakte
je verdrong waar hij je raakte

je bent niet bang meer voor
zijn angsten in je leven alleen
dat schuldgevoel is nog gebleven

een kind lokt dat niet uit
hij heeft je jeugd genomen
je voelt de pijn nog in je dromen

wil melker
04/08/2009
www.wilmelkerrafels.deds.nl