Stil zit hij in een hoekje
of ligt te draaien in zijn bed.
Nergens is er voor hem een plekje
waar hij met zijn ellende alleen kan zijn.
Heel veel goed gemeende adviezen
verzachten toch niet zijn pijn.

Wat kan een mens toch overkomen
om zo alleen te willen zijn.
Wie kan dan nog echt troost bieden
zonder opdringerig te zijn
Angst vreet hem op
en zet zijn hele wereld op z'n kop

Wie zou dit toch zijn overkomen
wie vertaalt zo zijn angst
iedereen kan het gebeuren
je hoeft echt niet zielig te zijn
De sterksten onder de sterken
ook zij kennen die pijn.

P.v.dW.