gevangen

mijn bloed bonst door
het diepe gezicht
van mijn wangen

trillende vingers klemmen
mijn vragende ziel
schrik van mijn verlangen

mijn lippen bevriezen
de ingehouden spanning
in de tijd gevangen

schaamte weet alles
in beweging te smoren
verstarrend op te hangen

mijn woorden vergeten
door verbloemend cynisme
het diepste verlangen

Naledi***