naar bed gaan boezemt mij geen vrees meer in

liggen was eerst kreunen van de pijn
uren wachten tot de slaap mij zou verdoven
rechtop zitten om een poosje niet te lijden
uitputtting trotseren wegens de mislukte nekslag

het opiaat trekt zacht de splinters uit
streelt mijn gezicht totdat het glimlacht
fluisterzingt een wiegelied
en wacht geduldig tot ik slaap