Opeens verdriet,
Opeens is er weer verdriet en opeens zijn er weer tranen. Omdat ik iets zie of ergens aan denk wat me verdrietig maakt. En op dat moment voel ik me alleen in deze grote wereld. Dan voel ik me anders en verward dan anderen en ik voel me leeg. En die leegte breid zich uit naar die tranen en al mijn verdriet. Dan is er opeens zo’n brok in mijn keel en kruipt het verdriet naar boven en dan stromen er teveel tranen aan de binnen kant. Dan huil ik in mijn lichaam en dan voel ik veel verdriet. En opeens komen de tranen dan naar buiten en kan iedereen het zien. Maar de vragen van waarom en wat is er met je. Ik wil het niet horen. Want ze hebben op dat moment medelijden met mij maar begrijpen mij niet.Ze zeggen ik ken jou en ik weet wat er door je heen gaat. Maar dat kan ik maar niet geloven en toch houden ze van mij. Opeens is er dan weer verdriet want ik geloof ze niet. En soms voel ik opeens verdriet maar ik zie het niet. Ik wil dit allemaal niet ik wil normaal zijn net als iedereen. k wil me niet gekwetst voelen maar vooral geen verdriet voelen.
Je bent,
Je bent gelukkig je bent blij.Je bent om hem gaan geven.En dat telt allemaal mee.En toch is er die twijfel en die angst.En toch ligt het aan jezelf en niet aan hem.Je kunt het hem niet kwalijk nemen.Want je geeft nu al teveel om hem.En dan weet je even niets meer echt zeker. Omdat je nog steeds verliefd bent.En de twijfels blijven komen. Elke dag komen er meer bij. En dan is alles opeens vervaagd.En dan sla jij toch een arm om me heen.En dan lacht je me uit en dan kan ik je wel wurgen. Maar dan weet ik wel hoeveel Je eigelijk van me houd.
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Categorieen
-
Boosheid
- Opeens verdriet, en Je bent