Valkuilen de relatie
ze praatte
ik verstond haar niet
zag de mond
een slangenkuil
waar ongedierte
welig voedsel vond
spinnen in
hun dodelijk web
de strontvlieg
in alarmkleur
een pissebed
laag bij de grond
ze ademde
de geur van hel
sproeide vuur
in dubbelzijdig
blussen ja
ik ken haar wel
wilde sussen
was te snel
nog niet uitgeraasd
kreeg ik de volle laag
tot in de derde graad
heb ik haar toen genomen
haar woorden
glijden zacht
valkuilen de relatie
ik leef nog bij haar gratie
en wacht de woeste
honger maar gelaten af
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 29-03-2007
wanadoo.nl
